Kiedy już udaje ci się zasnąć, liczysz na odrobinę wytchnienia i święty spokój, w którym możesz zniknąć. Szarplica wyniszcza, męczy aż do granic wytrzymałości, lecz czy bardziej od ścigającego człowieka nożownika?

Potężny głos zamknięty w drobniutkiej piersi i pierwszy wokalny zachwyt od wielu tygodni. Zwrócił jej uwagę na kluczową datę i liczył, że zobaczą się niedługo.

Wielki występ, drżące struny głosowe i przebijanie się przez tłum zaowocowało spotkaniem starego znajomego. Niewiele ich łączy po tych wszystkich minionych latach, lecz Maurice wciąż czuje pewien sentyment. Drobny gest - podarowanie swojego numeru telefonu - może nie jest niczym szczególnym, lecz dla Maurycego jest to pierwszy krok ku czemuś, czego absolutnie się nie spodziewał.

Piesza wycieczka zaprowadziła go do pod drzwi pralni. Jasnowłosa dziewczyna wyciągała z kieszeni odebranego stroju podejrzaną torebeczkę, a tuż obok przechadzał się stróż prawa. Ten dzień wyłoni największych farciarzy w Saint Fall, albo zaprowadzi ich za kraty aresztu. Innych możliwości Maurice nie przewidywał.

Podobno na naukę nigdy nie jest za późno, lecz Maurice nie do końca był o tym przekonany. Głowa zasnuta mgłą zmęczenia nieszczególnie dobrze współpracuje z teorią. Niestety, od czegoś należało rozpocząć, aby móc potem skończyć.

Przesłuchanie do Traviaty i humorki największego zainteresowanego nie zwiastowały pomyślności temu przedsięwzięciu. Otwarte wino, bezmyślne bazgranie i zupełny brak porywów emocji, jakie mogłyby przykuć uwagę Maurycego. Aż wreszcie uzyskał wybawienie, a całe to żenujące przesłuchanie przestało mieć znaczenie i zaczęło się jakby od nowa. Na scenę wkroczył jego boski sopran.  

Spontaniczny spacer, na który członek Kręgu zapraszał całkowicie normalną dziewczynę, mógł oznaczać naprawdę wiele. Od syndromu poszukiwania księcia, po polowanie na ofiarę. Prawdziwy powód przy tym wydawał się aż zabawny... a jednak Maurice z samotności nie potrafił się śmiać.

Nerwowy ścisk w żołądku, długie listy nazwisk spisanych na eleganckich plakatach i małe marzenie, którego nie wolno było jej mieć. Jego towarzystwo mogło być zarówno wsparciem, jak i największym przekleństwem.

Rodzinne macki dotarły nawet w sam środek głębokiego lasu, splatając ze sobą losy kręgowej trójki. Próba poprawy wizerunku wobec minionych zdarzeń była całkowicie zrozumiała, lecz świąteczna pielgrzymka była potencjalnie pełna niebezpieczeństw. Maurice w żadnym razie nie był gotów na utratę nawet jednego włosa ze swojej ślicznej główki.

Czy to było najdziwniejsze spotkanie w życiu Overtona? Oj nie, lecz z pewnością pretendowało do tego tytułu w kategorii „przypadkowych spotkań w lesie”. Jak nie osobliwe rozmowy, to szkielety górników pod drzewami. W tym wszystkim to nawet bobry stawały się nieciekawe.

Pielgrzymkowe poszukiwania, czy spacer dwojga znajomych? Ciężko było to stwierdzić, gdy jeden z mężczyzn nich niby to szukał, trochę się droczył, a jeszcze więcej to gadał. Na pewno miło spędzili czas, tego nie można było im odmówić.

Gęsty las pozbawiał orientacji, prowadząc dwójkę czarowników coraz głebiej w swoje objęcia. Zgubili się, musieli to przyznać, ale czasem przyjemniej było zaczekać, aż uratuje ich słońce, niż miotać się samotnie w ciemności.  

Spotkanie ze znajomym w stosunkowo ciężkich okolicznościach mogło zakończyć się na dwa sposoby - albo podniesie zmordowanego chorobą Maurysia na nogi, albo zupełnie go z nich zmiecie.

Top trzy jego głupich pomysłów - dać się nakarmić nie wiadomo komu, nie wiadomo czym. Szaleństwo wywołane przez herbatnika, najedzenie się wstydu i najbardziej niekonwencjonalne nawiązanie znajomości na świecie. A w tym wszystkim była jego... była.

Harpuny mijające o włos lśniące syrenie ogony wywoływały w Maurycym skrajnie różne emocje. Wściekłość napędzała zgubne pragnienie zemsty, lecz smakujący smutkiem rozsądek nakazywał zatrzymać się, nim zrobi coś, czego po raz kolejny będzie żałował przez całe swoje życie.

Uczepiony nogawki piekielny pies powinien być wabikiem na kobiety... w teorii. Na Maurycego sprowadził za to dużo skrywanych, krwawych łez, sprawdzanie zadkiem twardości podłoża i gender reveal psiej przybłędy.

Rendez-vous, wspólne próby i lepsze poznawanie siebie nawzajem. Przy okazji Maurice i Alisha mieli do pogadania po incydencie z brownie i nawet nie planowali tego robić językiem ciała. Wyszło jak wyszło, bardziej gorzko-słono, niż można byłoby przypuszczać.

Bezsilność - jedna z niewielu rzeczy, z którymi Overtone nie radził sobie najlepiej. Szarplica nabierała sił i nie cackała się w tańcu, a Maurice powoli zaczynał tracić kontrolę nad przytłoczeniem, które ciężko usiadło mu na barkach. Świadectwem jego desperacji z pewnością była okolica, w której postanowił poszukiwać pomocy.

A matka mówiła, żeby po pijaku do wody nie wchodzić. Cóż, nie jest to pierwsza lekcja, którą Maurice postanowił zutylizować w swojej głowie tuż po tym, jak spróbowano mu ją wmusić. Szkoda, bo kłopoty, jakie mogą wyniknąć z tego durnego porywu serca, mogą okazać się bardzo znamienne w skutkach.

Kąpiele i spytki. Niewygoda prawdy uwierająca w kość ogonową i wstyd. Przeraźliwy wstyd i lęk, że los mógł potoczyć się inaczej.

Rozmowa jest rozwojowa. Zahacza o tematy niewygodne, wzbudza emocje. A potem żywo zaczynają komentować ją gadające frytki.

Dalsze doszkalanie z zakresu obsługi piekielnej bestii nie powinno być czymś, co wzbudzałoby jakiekolwiek skomplikowane emocje. Wystarczyło jednak wymienić kilka listów już po umówieniu spotkania, aby sytuacja stała się trochę bardziej skomplikowana, ale przecież nie byłoby to nic, czemu by nie sprostali, prawda?

Czasami cisza przemawia zdecydowanie głośniej niż jakikolwiek dźwięk.

Młoda sikorka pobierająca nauki od starej sroki. Drzewo, ptasie gniazda, wiatr i gra cieni są im przyjaciółmi, gdy na sztaludze widać wyłacznie niezamalowane płótno. We dwoje zawsze łatwiej odnaleźc inspiracje.

Dwie syrenki, jedna galeria sztuki i tysiące dzieł do podziwiania, a jednym z nich z pewnością była rozmówczyni Overtona, tak leniwie zwerbowana poprzez wystawione ogłoszenie. Wyglądało też na to, że perspektywa stworzenia wspólnie dzieła godnego zapamiętania kusiła obie strony.

Początek końca, czy koniec początków? Obdarcie z godności potrafi być wyzwalające - jest jak iskra tuż obok dystrybutora. Tylko czekać, aż wszystko pochłonie wybuch.

Słodki smak zakazanego owocu pozostaje w ustach na długo. Rozkosz, którą przynosi chciałoby się zatrzymać przy sobie na dłużej, ale jak wszyscy wiemy, niektóre zamiary są z góry skazane na porażke, niezależnie od ilości wysiłku, jakie się w nie włoży.

Co się dzieje, gdy dwóch mężczyzn umawia się na sparing? Na stół wyskakuje whisky, a jakże! Oby jednak nie skończyło się na kolorowych drineczkach, a również na zdrowym wyrzuceniu z siebie nadmiaru energii.

Zapracowany i skacowany przywożą matce miliona dzieci (Maurice nie kłopotał się liczeniem) swoją niedźwiedzią przysługę. Okazuje się, że równowaga w przyrodzie musi być - co jednemu pomoże, to drugiemu zaszkodzi.

Spotkanie pozornie niegroźne, a mogło pomóc poznać wroga swego. Tylko czy Delilah rzeczywiście była czyimkolwiek wrogiem?

Wydarzenie Little Poppy has a little problem. Seria napadów dopadła nawet sklep plastyczny, który jakimś dziwnym porywem serca postanowił obronić sam Maurice Overtone.

Nierozsądnie. Pchał się w nieznane z potrzeby, czy ciekawości? Wtedy sam nie wiedział. Oszołomiony bólem i lękiem smakował gorzkiej porażki, znajdując jedyną pociechę w tej jednej dłoni wciągającej go do mieszkania.

Wydarzenie Pomożecie? Pomożemy! Las posprzątamy, sadzonki posadzimy i może nawet nie struchlejemy pod spojrzeniem „ostrej, starszej pani” Carter.

Próba reżyserska i emocje obejmujące scenę. Wyznanie miłości Alfredo napotyka bezlitosną kokieterię Violetty. Zaś co do secenariusza... nieoczekiwanie zaczyna dostosowywać się do aktorów.

Pierwsza część realizacji skomplikowanego i szalonego planu. Paradoksalnie poznanie rodziców było zdecydowanie najłatwiejsze z tego wszystkiego, co ich czekało. W końcu Overtone to nie najgorsza partia dla pięknej debiutantki...

TWÓJ DOWOLNY OPIS WĄTKU

TWÓJ DOWOLNY OPIS WĄTKU