Skrzynka pocztowaRonana Lanthier

30.04.1985Drogi Ronanie,,
Nie mieliśmy wiele okazji do rozmów, czy poznania siebie bliżej. Jednak łączy nas Kowen, a to więź bardzo silna. Jednocząca nas i dająca nam mocy do działania. Ledwie parę dni temu przetrwaliśmy potężne starcie, Matka obdarzyła nas swoją miłością oraz zaufaniem. Teraz my, powinniśmy ufać dalej siebie i być blisko siebie. Chciałabym wiedzieć jak się czujesz. Troska moja, jeżeli będzie cię dziwić, wychodzi prosto z serca. Wiedz, że moje drzwi zawsze stoją przed tobą otworem. Jesteś zawsze mile widziany w moim domu. Nigdy nie odmówię spotkania, czy to rozmowy, spaceru albo wspólnego milczenia w jednym pomieszczeniu.

Pozdrowienia,
Penelope Bloodworth

30.04.1985Drogi Ronanie,

jeszcze nie zdążyliśmy naprawić szkód po ostatnich kataklizmach, a kolejne nad nami wiszą. Kilka dni temu na terenie naszego Rezerwatu nastąpił nagły wybuch. Siła uderzeniowa nastąpiła po dziwnym rozbłysku światła, powyrywała kolejne drzewa, ale poza tym nie widziałem żadnych więcej szkód, więc może nie ma się czym martwić. Sprawdź, czy na pewno nie naruszyła klatek z barghestami, mamy już wystarczająco problemów, niepotrzebna nam kolejna afera. Wydaje im się, że nie widzimy, ale ostatnio obserwuję, że Carterowie poczynają sobie coraz butniej w Cripple Rock, jakby las był ich. Doprowadza mnie to do białej gorączki. Nie możemy siedzieć bezczynnie, trzeba coś z nimi zrobić. Czas zakasać rękawy. Jesteś dobrym, robotnym chłopakiem, wiem, że mogę na Tobie polegać.

Z pozdrowieniami,
Rohan Lanthier

01.05.1985Szanowny Panie Lanthier,

z największym żalem przekazuję informację o odejściu do domu Piekieł naszego nestora, Wesleya Cartera. Ceremonia pogrzebowa odbędzie się 3 maja 1985 roku o godzinie 15:00 w kaplicy cmentarnej w Broken Alley, po której odprowadzimy zmarłego na miejsce wiecznego spoczynku.

Z poważaniem,
Saul Carter

kwiecień 22, 1985Ronan,

śmieszne.

Ben

2 maja 1985Lanthier,
jestem ostatnią osobą, której musisz to tłumaczyć.
Wiem, że Wesley nie zginął pogryziony czy rozszarpany przez barghesty. Być może wiem, przez co zginął naprawdę. I oboje wiemy, że nie możemy tego powiedzieć na głos.
Wiem też, że oskarżenie mojego ojca jest niesprawiedliwe, ale nie będę w stanie wybić mu go z głowy od razu. Zginął jego brat i szuka winnych, a winę najłatwiej jest zwalić na kogoś, kogo się nie lubi. Bez urazy, ale wiesz, jak jest.
Doceniam jednak fakt, który mam przed sobą i może mnie pojebało, ale wierzę w szczerość Twoich słów. Nie znam Cię, ale nie wyglądasz mi na faceta, który się lubi bawić w polityczne zagrywki i mydlenie ludziom oczu. Doceniam więc wiadomość i odwagę przy okazji też. Trudno mi przewidzieć, jak zareaguje reszta Carterów na widok Lanthierów na pogrzebie, ale mam nadzieję, że tego dnia akurat nikt nie postanowi uruchomić mordobicia, szczególnie że o tej porze wszyscy jeszcze będą trzeźwi.

Wiem, że ten krwotok wykończy nas wszystkich - i Ciebie, i mnie, i nasze rodziny, więc jeśli masz pomysł, jak go zatamować, słucham. Możemy się spotkać, w warunkach bardziej sprzyjających niż ostatnio, ale lepiej, żeby nikt nie wiedział. Jeszcze nas wydziedziczą.
Carter

13 kwietnia 1985Drogi Ronanie,
jeśli propozycja wciąż jest aktualna, chciałabym spróbować podjąć się pracy w Rezerwacie. Jeżeli jest taka możliwość, chciałabym najwcześniej rozpocząć ją po Nocy Walpurgii, gdyż mam jeszcze kilka spraw do dokończenia.
Dziękuję również za ofertę domku do zamieszkania, ale spróbuję początkowo dojeżdżać do pracy. Jeżeli będzie to ponad moimi możliwościami i siłami, na pewno powrócę do tematu.
Do zobaczenia,
Sandy

12 maja, 1985Lanthier,

pamiętam każdego Steviego, ale mam wrażenie, że mówisz o jednym konkretnym. Tęskniłam za tym byczkiem.

Jadę. Tym razem bez orzechów, okay?

Będę za dwie i pół, chce wyglądać ładnie na wypadek spotkania z kolegą. Wpadłam mu chyba ostatnio w oko.

Lyra

2 V 1985Ronnie

Masz szczęście, że jesteś przystojny; puszczę mimo uszu (oczu?) sugestię, jakoby Vittoria wtedy—jeszcze—Paganini przegrała jakikolwiek zakład i z wielką (wielką!) łaską przyjmę nitkę. Nie będzie problemu z jej wszyciem, ale umówmy się, że tym razem przekażę zamówienie osobiście. Mógłbyś sprawdzić krzesła zanim przyjdę? Ostatnio usiadłam na gumie do żucia i powiem to tylko raz — żadna zgromadzona z przegranych zakładów suma nie zrekompensuje satynowej spódnicy.

Umówmy się na siódmego; przywiozę wino.

cari saulti,
Vittoria