Już nie ma ósmych klas, już nie ma dzikich plaż, są tylko korki w Little Poppy; piątkowe popołudnie zamieniło dzielnicę w zatkany odpływ. Ludzie wracali z pracy albo jechali do pracy, albo byli w pracy całą dobę, bo Czarna Gwardia to tak naprawdę nie praca — to dożywotnia posługa z nienormowanym czasem zleceń, które—
Na to jeszcze będzie okazja; za kilkanaście dni, w wieczór cieplejszy od tego, kiedy zamiast podręczników i prezentu w dłoniach, Williamson będzie trzymać pokreśloną schludnym pismem notatkę. Dwadzieścia sekund na przeczytanie, przyswojenie i zapomnienie zanim ulegnie samozapłonowi; Daniel Murphy potrzebuje wprowadzenia w swoje obowiązki i szczerze liczę—
To dopiero nadejdzie.
Dziś jest dziś; znalezienie miejsca parkingowego to walka, a droga do Whispering Pines wydłuża się o kolejne minuty. Numer jedenasty zawsze — zawsze to kilka lat, w trakcie których bezimienny adres trafił na mapę skojarzeń; D. Murphy, C. Murphy; najszybsza droga ze Starego Miasta to— — wibrował odpychaniem; na półpiętrze Williamson wyczuwał w powietrzu pierwsze drgnięcia rytuałów zbyt znajomych, żeby przeoczyć je nawet z nieskromnym, ale nieuporządkowanym zasobem teorii magii.
Dzwonek do drzwi zaświergolił, nic nie uderzyło go w pierś, obecność gościa została zaakceptowana; Daniel potrzebował pół minuty i kilku głuchych tupnięć — za te po ostatniej wizycie w lesie Barnaby serdecznie podziękuje — żeby otworzyć zatrzaski; a wszystko po to, żeby zniknąć z pola widzenia po upewnieniu się, że Williamson to Williamson.
Nietrudno zgadnąć; pierwsze, co zrobił, to ściągnął buty i równo ustawił je pod ścianą.
Wstęp do świata dinozaurów wymagał pewnego szacunku.
— Carol, nowe — to jest frotka, nie gumka, Williamson; wiedza przyswojona to wiedza użytkowa — frotki do kobyłek?
Dwie sekundy ciszy, dwa spojrzenia, (ponad) dwie dekady różnicy — uśmiech Carol rozegnał kilka chmur za oknem.
— Mówi się kucyki, wujku.
Hm miało moc wywracania światów kilkulatków na drugą stronę; uniesiona do góry brew — lewa, pytająca naprawdę? — przypieczętowała los Daniela na najbliższym zebraniu rodziców. Panie Murphy, Carol znów posiada zastanawiające definicje na z ogółu znane słowa, jak choćby—
— Tylko do piątego roku życia, później awansują. Przekaż w przedszkolu.
Zawinięte w górę kąciki ust oznaczały, że informacja nie tylko została przyswojona, ale do końca tygodnia zatoczy trzecie koło w ekosystemie kredek świecowych; musiał zacisnąć palce na ukrywanym za plecami prezentem, żeby zachować pozory nieświętej powagi.
Z kobyłkami nie ma żartów.
— A teraz szybko. W której ręce? — tradycja o bliżej nieokreślonym początku, aktualnie kultywowanym środku i końcu definitywnym wyłącznie w dwóch przypadkach: na wypadek śmierci obdarowującego albo kiedy obdarowywana będzie mieć trzydzieści trzy lata i zdecydowanie mniej zmarszczek niż on w tym wieku.
— Lewa!
Prawie zgadła; pakunek przemknął za plecami z dłoni do dłoni.
— Co za fart — prezent objawił się w pełnej chwale — lśniąca nowością torebka, na której zielony dinozaur gonił niebieskiego zmieniła właściciela; jeśli Carol przed momentem rozganiała chmury — ku niezadowoleniu Georgie — uśmiechem, teraz mogłaby zasilić nim pół Wallow. — Nie będę musiał jeść ich sam.
Prezenty zawsze chodzą dwójkami — o ile Williamson nie odkrył w sobie zamiłowania do celulozy, miał na myśli ciastka, nie kolorowankę z żukami; na widok zielonego pudełka Dinosaur Grrrahams, uśmiech Carol awansował z zasilacza do elektrowni atomowej.
— Tato! Bo wujek kupił m—
Kaszlnięcie było głośne i zwieńczone łupnięciem; uderz w podłogę — stolik był zajęty; księżniczkowa herbatka już czekała — a odezwie się magia odpychania. Trzy książki to skromny wynik — na cztery Williamson musiałby zabrać większy plecak, pięć zapoczątkowałoby serię dorabiasz w bibliotece, Barnaby?, szóstą mógłby przyjebać Danielowi za pytanie odnośnie piątej.
— Zadanie domowe z esencjomagii, Murphy.
Liceum skończyło się dawno temu; po tamtych czasach zostały im tylko kroniki szkolne, sprane koszulki i wspomnienia, w których śmierć jeszcze nie grała głównej roli — była wątkiem pobocznym na makiecie ułożonej z boisk, tylnych siedzeń samochodów i ciepłego piwa z czerwonego plastiku.