Gęste drewno bramy, osiadłe od czasu, przybrało odcień starej mahonii. Strzępy zardzewiałego rygla zwisają wzdłuż zamkniętej furtki, skrzypiąc czasem na powiewającym wietrze. Niewielki, przerdzewiały dzwonek wiszący obok wita gości nielicznym brzękiem. Niewielki panel z wyskakującym kluczem jest jedynym detalem, który przypomina o kiedyś płynącym życiu w tym zamyślonym zakątku starego miasta.