W spokojnej głębi lasu stoi niewielka altana otoczona zielenią. Jej drewniana konstrukcja, utrzymana w ciepłej tonacji brązu, zdaje się wtapiać w naturalne otoczenie. Dach pokryty gęstym mchem dodaje altanie uroku wiekowego, jakby była częścią lasu od zawsze. Słońce, przeciekające między gałęziami, rzuca złote refleksy na ściany altany, nadając jej blasku. Krzyż na szczycie, skromny i bezpretensjonalny, wznosi się ku niebu, ukazując pokorę tego ukrytego zakątka, lub dawne użytkowanie przez chrześcijan. Aby się do niej dostać, należy pokonać rząd starych, drewnianych schodów.