Wyrzucona przez przypływ łódź nad brzegiem morza jawi się jako opustoszałe oblicze. Jej drewniana konstrukcja, zlana w tonacji morskiego szaro-niebieskiego koloru, sprawia wrażenie oparcia się falom i wiatrom. Wyblakłe czerwone malowanie na dziobie przypomina o dawnych barwach, które teraz blakną pod wpływem soli morskiej. Słońce zachodzące za horyzontem rzuca złote światło na opuszczone drewno, podkreślając czas, jaki łódź spędziła na pełnym morzu. To melancholijne miejsce emanuje historią opowieści o podróżach, niepewności i nieprzebranych szlakach, które łódź przeszła.