Skrzynka pocztowaPerseusa

7 marca, 1985 rokuNajwyzszy w Maine Perseusu,

masz rację. Nie jestem Winnie — jestem podstępną wiewiórką, która podszywa się pod nią, aby uzależnić Cię od orzeszków, a potem sprzedawać Ci je za znacznie wyższą, niż rynkowa, cenę. Na (nie)szczęście odkryłeś mój podstęp, więc mogę zaprzestać dalszych prób wyłudzenia od Ciebie żołędzi. Albo kasztanów

Prawda jest taka, że nie jestem pewna, czy Bob i Pani Asek są gotowi na odpowiedzialność sprowadzenia potomstwa na ten okrutny świat. Ty spędziłeś z nimi więcej czasu — jak myślisz? Ucieszą się z tego, czy mają jeszcze kilka ambicji i marzeń do spełnienia, nim [przekreślone kilkukrotnie] dostaną od nas gromadkę małych żuczków?

(Percy, nie ma czegoś takiego, jak BKG, to idiotyczna propozycja. Znaczy się, jest RTG. Chodzi Ci o zdjęcie rentgenowskie? To też możemy Ci zrobić. Jak tam Twoje ręce, może zdjęcie mogłoby)

Przepraszam, strasznie mnie boli dzisiaj głowa i nie mogę się na niczym skupić. Masz czasami takie dni, gdy myśli zdają Ci uciekać uszami? Albo nosem. Żadne z tych nie ma sensu. Mam straszne wrażenie, jakbym miała coś zrobić ważnego. Nie pisałam nic w poprzednim liście?

Chyba naprawdę jest ze mną źle, bo wydawało mi się, że napisałeś, że Jakub miaułczy. Może... powinien porozmawiać o tym ze specjalistą? Pusty talerz zdecydowanie nie wyjaśnia takich zachowań. Ile ma lat? W pewnym wieku demencja może już odcisnąć swoje piętno na umyśle. Oh, to straszne, prawda? Gdy nie możesz ufać już własnym wspomnieniom.

Przepraszam. To chyba od egzaminów. Rozpłakałam się dzisiaj w bibliotece, nawet nie wiem dlaczego. Na pewno nie pierwszy i nie ostatni raz podręczniki widziały załamanie nerwowe studenta, ale biedny Ed nie musiał być tego świadkiem.

To niedobrze, że Ores się martwi, ale to dobrze, że rzucił rytuały. Powinieneś Powinniście dobrze zabezpieczyć swój dom. Przezorny zawsze będzie ubezpieczony. Tato w Gniazdku też ma zamiar. Albo już je rzucił? Nie wiem, chyba wypiłam dzisiaj za mało wody. Tak, to pew pewnie to.

Straciłam całkowicie wątek i musiałam jeszcze raz przeczytać Twój list. Tak, mam zamiar zajrzeć w połowie marca, ale mogę przyjść szybciej, jeśli chcesz potrzebujesz.

1. Nie.
2. Nie.
3. Nie, na pewno nie żyje (chociaż dużo ma przyjęć wyprawianych w swoim imieniu).
4—6. Nie, ale Xander pozdrawia. Tak mi się przynajmniej wydaje; znowu mnie ugryzł w łydkę.
7. Tak.

Spotkałam, uwaga, LEŚNEGO GNOMA. Próbowała mi sprzedać ciasteczka skautów. Byłam jednak dalej obrażona i asertywna, więc kupiłam tylko trzy opakowania.


Twoja,Winnie

PS tak, bez wątpienia jesteś m Percym!

31 — III — 1985Percy,

Wiem, że po ostatnim występku straciłem przywilej domagania się, żebyś wracał do domu o rozsądnych porach (i tak rzadko Ci wychodzi), o informowaniu, gdzie dokładnie porwie Cię wiatr przygody nie wspominając, ale dotarłem właśnie do momentu, w którym troska zaczyna znacząco wpływać na zmysły. Prawie nakarmiłem Jakuba po raz trzeci, chociaż po drugiej kolacji ledwie się ruszał; później przypaliłem rękaw swetra, rozlałem resztkę kawy na stół i wreszcie — omen nad omeny — odkryłem w łazience plamę, która wyglądała jak wielki, smutny pies.
Wiesz, co to oznacza?
(Nie; Barnaby nie objawił się na naszej ścianie).

Sześć i pół godziny to nieco zbyt długie, niezapowiedziane zniknięcie — nawet jak na Ciebie. Późnym wieczorem zadzwoniła Winnie z prośbą, żebym przekazał Ci coś pilnego; potem prośba została odwołana, a ja solidarnie zapomniałem, o czym rozmawialiśmy, ale drobny szkopuł z naszej wymiany zdań nie dawał mi spokoju — dlatego zadzwoniłem do radia. Jakież było moje zaskoczenie, kiedy usłyszałem, że Percy nie tylko nie zaczynał dziś pracy wcześniej, ale na dodatek wcale się w niej nie zjawił, więc audycję poprowadzić musiał jakiś Rob (Bob?), który potrafi ułożyć do snu nawet nafaszerowane czekoladą czterolatki.

W pierwszym odruchu zamierzałem uznać, że może pomyliły Ci się dni; potem, że może postanowiłeś zajrzeć do sklepu muzycznego. Po dwóch godzinach znów spróbowałem w radiu, ale odpowiedź pozostawała niezmienna; niewiele brakowało, a zadzwoniłbym do Williamsona, czy czasem nie przesiadujesz na jego kanapie z paczką słodyczy i spojrzeniem wlepionym w telewizor, ale dość go zmartwiliśmy w ostatnich tygodniach.

Odezwij się, kiedy odczytasz list; zakładam, że nosisz przy sobie drugą skrzyneczkę.

Ores

24/04/1985
TO PIEJSCIONEK ZAŁĄCZONY, PEŁCY

20 kwietnia 1985Percy,
zauważyłam, że Twój poprzedni się trochę rozwala. Ponoć ten jest bardzo dobrej jakości i ma nawet kieszonkę na ważne dokumenty, a także małą przegródkę na zdjęcie. Włożyłam Ci jakieś przypadkowe dla wizualizacji.

Winnie

24 — IV — 1985Percy

Dwie sprawy, doba na rozwiązanie problemu, zapłata w gotówce. Po pierwsze (i najważniejsze) — rytuał Lockdown nie do końca udał się zgodnie z oczekiwaniami; od ponad miesiąca drzwi w moim mieszkaniu prowadzą własną działalność gospodarczą. Lubią otwierać się i zamykać bez konkretnego powodu i interwencji z zewnątrz, sporadycznie znikają, a w ich miejscu pojawia się goła ściana; jakieś pomysły? Mógłbyś zbadać to jutro, będę w domu.

Sprawa numer dwa — praktyka czyni mistrza, więc pobaw się olejkami. Gdybyś potrzebował konsekrowanych przedmiotów, spróbuję coś przygotować; po prostu napisz wcześniej.

Barnaby

10 maja, 1985Percy,

czyściłam dziś swój pentakl i pomyślałam o Tobie. Nie jestem pewna, czy Cię to obchodzi Chciałam Ci jeszcze raz podziękować za zatrzaśnięcie w nim czaru. Gdybym go tam nie miała, to teraz nie pisałabym do Ciebie tego listu; ani nie czyściła pentakla i pewnie wybierałbyś jakąś ładną wiązankę kwiatową na mój grób. (Lubię fioletowe, gdyby to było kiedyś ważne.)

Dziękuję.

Trochę jestem Ci winna jedno życie (albo trzy tarcze) i jest to dług, który będę długo spłacać, ale zacznę od tego dziwnego magnetofonu. Gra tylko świąteczne hity, jest śmieszny i trochę rozpraszający, więc pomyślałam, że Ci się spodoba.

Jeśli mogę coś dla Ciebie zrobić, to pisz śmiało.

Pogłaszcz ode mnie Jakuba i Oresa, Lyra

10 maja, 1985Percy,

to naprawdę paskudna insynuacja, wiesz? Bo co, bo kobieta i mężczyzna nie mogą się przyjaźnić bez podejrzeń, że ze sobą sypiają? Po kim jak po kim, ale po Tobie nie spodziewałabym się takich słów. To jest propagowanie krzywdzącego poglądu na naturę ludzkich relacji i powielanie idei, jakby ludzie byli jedynie niewolnikami własnych żądz i biologicznych potrzeb.

Oburzające, skandaliczne, ale jestem skłonna Ci to wszystko wybaczyć za demona. Zaklinałeś kiedyś Furkasa? Ostatnio tyle się słyszy o kradzieży pentakli, wolałabym nie ryzykować. W każdym razie — przesyłam Ci buteleczkę oleju cedrowego. Mogłabym załatwić Ci też przedmiot do zaklinania, ale potrzebowałabym na to kilku dodatkowych dni.

Wszystko jest Jest lepiej, dziękuję, że pytasz. Piękna lista propozycji, będę wiedziała, do kogo zadzwonić po dostawę zupy (ale ugotuje ją Ores, prawda?). Właściwie, to oprócz demona nie pogardziłabym nowymi tarczami. Lepiej je mieć, niż nie mieć potem okazji, by Miałbyś coś przeciwko gdybyś tym razem trochę dokładniej wytłumaczył, jak to robisz? Czytałam teorię, ale nigdy nie próbowałam sama nic zatrzasnąć. Nie chciałabym ciągle zawracać Ci z tym głowy.

Zatrzymaj radio; coś mi mówi, że mu dobrze u Ciebie.


Pogłaszcz ode Jakuba, a Oresowi przekaż platoniczny uścisk dłoni, Lyra

PS znasz się na hydraulice?

11 maja, 1985Kurde Percy,

dobrze wiesz, że ja wiem, że Ty wiesz, że musiałam się oburzyć — dla zasady. Percy, Twój kuzyn jest bardzo przystojnym, miłym i inteligentnym mężczyzną, który z pewnością bardzo uszczęśliwi osobę, z którą postanowi wyjść poza ramy platonicznej relacji. Na ten moment mogę Ci zagwarantować, że spaliśmy na innych przestrzeniach kwadratowych.

Przedmiot to nie problem — złożyłam już zamówienie u W kogoś, więc to będzie kwestia kilku dni. Ale jeśli bardzo Ci się śpieszy i nie szkoda Ci na mnie materiałów, to bardzo chętnie zobaczę, co masz na myśli przez coś specjalnego. Nie będzie wybuchać, prawda? W moim napiętym grafiku (wspominałam, że dostałam rolę w przedstawieniu i zaczęły się już próby?) zawsze znajdę czas dla jednego z moich dwóch, ulubionych Greków (żyjących).

Jedno pytanie — kim jest Winnie i czemu robi Ci zupę? Percy, czy Ty masz DZIEWCZYNĘ? Już rozumiem, skąd te oskarżenia o płomienny romans z Orestesem, zwykła projekcja.

Właściwie cały następny tydzień w godzinach popołudniowych mam wolny. Z weekendami jest gorzej — wspominałam, że pomagam uczyć dzieci aktorstwa w Bostonie? Chyba że chcesz wpaść na zajęcia. Susie nie ma z kim ćwiczyć w parze. Wprawdzie nie są to najlepsze warunki do zatrzaskiwania, ale za kulisami jest mały pokój socjalny i paskudna kawa.

Przypominam adres, żebyś mógł go zapisać w swoim prywatnym notatniku na tajne dane nietajnych znajomych: Riverbend St 1/13, Sonk Road. Nie ma domofonu, wystarczy, że pchniesz mocno drzwi i się same otworzą. Jak ktoś na korytarzu będzie Ci próbował sprzedać trawę, to idź dalej — jesteś o piętro za nisko.

Tym razem bez żadnych instrukcji dotykania innych, Lyra

PS tak.

PS 2 tak.

PS 3 bardzo; myślisz, że Ores mnie wymazał z grona znajomych?

3 V 1985Panie Perseuszu

Pańska praca wywarła na mnie odpowiednio mocne wrażenie — nie zapominam mężczyzn, którzy wiedzą, jak obchodzić się z kulami. Przy okazji ostatniego spotkania przeszliśmy na ty, więc postaram się podtrzymać tamte ustalenia; nie jest łatwo, gdy co czwarte zdanie nazywa mnie Pan nazywasz mnie panią Torią. Za każdym razem starzeję się o rok, a że użyłeś tego zwrotu trzy razy, oficjalnie mam dwadzieścia siedem lat.

Dziękuję za słowa wsparcia i przyznaję, że gdybym wcześniej wiedziała o Archaios, Orestes zastałby mnie na progu antykwariatu — zakładam, że rozwiązaliście problem po cichu i bez ofiar śmiertelnych. Pracownia działa na pełnych obrotach, chociaż po Balu Magicznej Rady pozwoliłam sobie na potężne pół dnia odpoczynku; trafiasz ze swoim zamówieniem w idealny moment. Przejrzałam przesłane wymiary i kimkolwiek jest Twoja Winnie, wykonała zadanie sumiennie — zgadzają się z tym, co miałam okazję oglądać, kiedy wkręcałeś moje żarówki. Właściwości błękitu pruskiego zgadzają się z tym, co przeczytałeś; dobrze wiedzieć, że trudnisz się zaklinaniem — możemy zawrzeć umowę barterową (na moją korzyść w stosunku 2:1) i zaoszczędzić kilkadziesiąt cennych dolarów. Zamówienie będzie gotowe szybciej, niż mógłbyś się spodziewać (albo za dwa tygodnie, jeśli pokona mnie magia) — będziemy mogli omówić wtedy kwestię demona.

cari saulti,
Vittoria L'Orfevre
(Paganini)

P.S. Jesteś przedziwnym ewenementem; certo, że chcę!