Skrzynka pocztowaJudith

       01.05.85Carter
      razem z żoną chcielibyśmy złożyć kondolencje z powodu śmierci Weasley'a. Oboje weźmiemy udział zarówno na uroczystościach pogrzebowych, jak i później. Śmierć nestora rodu zwykle wiąże się ze zmianami, które mam nadzieję, nie będą dla twojej rodziny w żaden sposób dotkliwe.
      Rozmyślałem w ostatnim czasie o paru sprawach i sądzę, że nasze rodziny łączy całkiem sporo. Być może warto rozpocząć dialog, którego nie chciał zacząć wcześniej żaden z członków naszych rodzin. W niedalekiej przyszłości; domyślam się, że to nie jest odpowiedni czas na takie sprawy.

       Johan van der Decken

maj 2, 1985Judith,

„tyle ile dam radę” to pojęcie względne. Jeśli potrzebujesz 30 kompletów, to dam radę 30 kompletów, jeśli 60 to 60, ale nawet na 3 będę potrzebować paru dni. Wosk wolno zastyga, a ja muszę zaopatrzyć się w nowe barwniki. Dlatego dobrze by było, byś jednak estymowała swoje potrzeby.  
Zrobię, co się da, by było jak najszybciej.

Nie wezmę od Ciebie pieniędzy. Są ważniejsze sprawy.

Frank

30 kwietnia 1985
Judith,

znajdziesz dla mnie czas przed balem?

Przekażę swoje kondolencje osobiście. Chciałbym też omówić jedną sprawę.

Dziś szczególnie nie wypada mi pokazywać się u Ciebie, więc podjedź na Willowside lub wskaż miejsce, które Ci odpowiada. Może lepiej, żeby nikt nie widział Cię u mnie przed balem.

Sebastian

kwiecień 30, 1985Szanowna Pani Carter,

w imieniu mojej żony oraz swoim chciałbym przekazać Pani najszczersze kondolencje z powodu śmierci Pani wuja, nestora rodziny Carter, Wesleya Cartera. Jego odejście stanowi ogromną stratę i pozostawia pustkę, której nie sposób zapełnić. W tych trudnych chwilach pragnę wyrazić naszą solidarność i wsparcie dla Pani oraz całej rodziny.
Niech wspomnienia wspólnie spędzonych chwil, mądrość, którą dzielił się Pani wuj oraz jego niezachwiane wartości, stanowią źródło pocieszenia i siły. W tym smutnym dniu nasze myśli i modlitwy są z Pani rodziną.

Życzę Pani dużo odwagi i siły w przeżywaniu tej trudnej straty. Jeśli rodzina Verity może zrobić cokolwiek, aby wesprzeć Panią lub Pani bliskich, proszę o kontakt. Liczę, że już dzisiaj na Balu Magicznej Rady, zdołam razem z Panią wznieść toast za jego spokój.


Benjamin Verity II

30 IV 1985Judith

podaruję sobie puste, grzecznościowe formy. Wystarczyło mi jedno spotkanie i pierwsze z Twoich ust pytanie brzmiące „z dupą się na rozum pozamieniałaś?”, żeby się zorientować, że energia wygenerowana przy wywracaniu oczami podczas czytania takiego bełkotu, zasiliłaby prądem połowę latarni w Cripple Rock, a jak ostatnio sprawdzałam — las nie potrzebował ani jednej.

Kwestie, o których chcę się w tym liście rozpisać, są dwie. Pierwsza jest tą ważniejszą, choć pewnie po którejś podobnie brzmiącej wiadomości, zaczynają już brzmieć potwornie pusto.
Każdy, kto ma uszy, słyszał już o ostatnich doniesieniach i dlatego pragnę najpierw złożyć kondolencje — Tobie i całej Twojej rodzinie. Łączę się z Wami w modlitwie i niezależnie od zaszłości — my żyjemy tu i teraz, a to obecne czasy niepokoją mnie bardziej, niż rozkładające się trupy sprzed lat.

Druga sprawa jest znacznie bardziej delikatna i dotyczy naszej ostatniej rozmowy nad strumieniem. Powinnam była napisać tę wiadomość znacznie wcześniej, ale nie ukrywam, że nie miałam ostatnio głowy, by choć pomyśleć o ponownym poruszeniu tego tematu.
Widziałam go raz jeszcze po naszym spotkaniu, w czytelni biblioteki Abernathych. Uprzedzając pytania — nie jestem pewna, czego mógł tam szukać. Przeżyliśmy tam krótką i nieprzyjemną konfrontację, po której opuściłam czytelnię dość szybko, by nie eskalować, ale wniosek mam z tego jeden — Alden wciąż pcha łapy tam, gdzie nie powinien.

Szczegóły chętnie opowiem przy czymś odpowiednio mocnym, kiedy czas i chęci będą temu sprzyjały, tymczasem ślę pozdrowienia.

Annika

1 maja 1985Carter

Venoir przeszedł na emeryturę przez czyszczenie pamięci. Masz absolutny zakaz wszelkich kontaktów z nim na temat Gwardii. Sprawy prywatne mnie nie obchodzą.
Kondolencje z powodu śmierci Twojego wuja.

Barnabas Klein