Projektant policyjnej poczekalni nie miał za grosz artystycznego polotu, za to wyjątkowe poczucie funkcjonalności. Aby dostać się do pomieszczenia, w którym petenci mogą czekać na wezwanie przez prowadzącego ich sprawę funkcjonariusza, należy przejść obok dyżurki i poddać się kontroli — nikt z bronią, ostrymi narzędziami lub niezidentyfikowanym, metalowym elementem nie będzie mógł przejść przez niepozornie wyglądające, drewniane drzwi, które prowadzą do poczekalni. W jej szarym wnętrzu na petentów czeka zestaw niewygodnych krzeseł oraz porysowana podłoga w wyjątkowo nieciekawy wzór; są tu również biurka dla policjantów pracujących nad bieżącymi zgłoszeniami. Na ścianach regularnie wymieniane są plakaty, a dalsza część posterunku wyłączona jest z użytku publicznego bez obecności funkcjonariusza u boku.