Na aresztantów czekających na przewiezienie do placówki więziennej czeka cela tymczasowa — zwykle za jej kratami znajdują się ci, którzy w jakikolwiek sposób utrudniali działania policji bądź czekają na rozprawę sądową. W samej celi na próżno szukać wygód; poza pryczą, toaletą i wszechobecnym, mdłym kolorem ścian nie ma w niej zupełnie nic. Szare kraty oddzielają szarą celę od szarego korytarza — brak okien i sztuczne, brzydkie światło jarzeniówek pełnią karę samą w sobie. Klucze do celi posiada wyłącznie komendant i oficer lub sierżant dyżurujący; funkcjonariusz pełniący rolę strażnika upoważniony jest jedynie do podania aresztantowi żywności.