First topic message reminder : Skrzynka pocztowaSwoją korespondencję trzyma w metalowym pudełku schowaną w szafce nocnej — starsze listy, które nie mają dla niej wartości sentymentalnej, a jedynie zagracają miejsce, regularnie spala. Te ważniejsze i droższe jej sercu trzyma nadal bezpiecznie ukryte. [ukryjedycje]
Ostatnio zmieniony przez Lyra Vandenberg dnia Pon Gru 18, 2023 6:22 pm, w całości zmieniany 15 razy |
12 — V — 1985 Pamiętasz Steviego? W Cripple Rock natknąłem się na coś, co może mu posmakować; w najgorszym wypadku ożremy się magicznych jabłek z drzewa, którego spontaniczne objawienie zbiegło się w czasie z naszą ostatnią— Sama wiesz. Za dwie godziny w Starlight, odwiedzimy szklarnie O'Ridleyów. |
maj 4, 1985 już nieważne. W sensie ważne, ale już wszystko wiem. Gdzie byłaś? Mam nadzieję, że na planie filmowym albo chociaż w jakimś ładnym mieście. Ja byłam w Malibu (to w Ameryce, a Ameryka to Po pierwsze, nie podoba mi się, że od razu zakładasz, że chodzi o moją ciążę. Wcale nie przytyłam i nie wyglądam grubo i piszesz tak tylko dlatego, że zazdrościsz mi pięknej talii. A po trzecie nie wiem już sama co robić. Nie chcę iść do lekarza, nie jestem pewna, co mi powie, a mam przecież swój kociołek, dwie rączki i podręcznik do eliksirów. Mogę sobie poradzić z tym sama, ale czy chcę? Nie wiem. Od kiedy NIBY nie można pić w ciąży? To jakaś bzdura, Lyra. Ktoś Cię okłamał. Moja mama piła w ciąży i jestem całkowicie normalna i piękna. Nawet bardzo piękna. Twoja też na pewno piła, bo pomimo tego, jak okropna jesteś dla mnie, sugerując mi, że jestem gruba, powiem Ci, że też jesteś ładna. Już mi wytłumaczył to Cecil. Powiedział, że on ma w sobie jakiś gen syrenobójcy. Szukałam czy jest na to lekarstwo albo jakiś eliksir, ale nic nie znalazłam. Może możesz zapytać tej swojej lekarki? Bo wiesz, jeśli to da się wyleczyć, to warto spróbować. Nie wiem już co robić. Poplątałam się, wszystko jest nie tak. Na dodatek ciągle rzygam i jeszcze jebana Blair Scully próbuje dobrać mi się do głowy. Czuję, że próbuje, bo ciągle się na mnie krzywo patrzy. Ostatnio miałam gościa... Wiesz, ładnego gościa. Też jest lekarzem, ale na pewno go nie znasz i jestem pewna, że mnie podsłuchiwała. Lyra, ona jest chyba pierdolnięta. Nie daje mi spokoju, ale płaci zawsze czynsz na czas. Musimy jej znaleźć chłopaka, to na pewno jej pomoże. Musimy się spotkać i umówić ją na randkę. Zakocha się i zostawi mnie w spokoju. |
maj 4, 1985 było tam bardzo ładnie. Byliśmy w takim pięknym domu i była plaża i był basen i opalałam się nad basenem i na plaży też i jeździłam na wrotkach i byłam na dyskotece i jadłam rybę. To gdzie byłaś? Pewnie u jakiegoś seksownego reżysera. Zastanowię się nad tym. Na razie muszę wymyślić co mam robić dalej. Nie odpisał mi, jak mu powiedziałam. Chciałam pojechać do niego do domu, ale potrzebuje kogoś dużego, kto mnie obroni, bo Cecil mówi, że on chce mnie zabić i mi się wydaje, że to możliwe, ale w sumie pewnie nie, bo ja myślę, że on mnie kocha, ale może wcale mnie nie kocha? Lyra, co jak popełniam najgorszy błąd w życiu? Fusy nic mi nie mówią, całkowicie milczą, właściwie znam kogoś, kto może mi powróżyć, ale jestem na niego obrażona. To nowe prawo jest durne. Naprawdę nienawidzę prawników, bo wprowadzają takie głupie zasady. Co jak dwa dni temu piłam tequilę? Nie. Postanowione. Usunę tego płota, bo nie chcę mieć brzydkiego dziecka. Co, jeśli urodzi się z genem? Nie chciałabym mieć gena. Nic już nie rozumiem z tego, co mówisz o tych chorobach i wychowaniach, ale mnie się zdaje, że na to odpowiedź będą znały tylko karty (pożycz mi tę czerwoną sukienkę, albo rzucę na Ciebie klątwę). O lekarzu opowiem Ci kiedyś, ale nie badał mnie. Znaczy trochę? Nie wiem, jak to powiedzieć. Był bardzo miły... Lyra... Ja się chyba zakochałam... Tylko Blair puszczała strasznie głośną muzykę i w ogóle była okropnie niemiła, ale ona zawsze jest niemiła. Mieszkam z nią, bo płaci czynsz — tu naprawdę nie ma wielkich fizjologii. Szukałam współlokatorki i ona się nawinęła... Poza tym trochę mi jej szkoda. Wiesz, że gdy beczy, to cieknie jej krew z oczu? A poza tym wydaje mi się, że rodzice jej nie kochają. Przyjdę w tym tygodniu (mam adres) i przygotujemy listę kandydatów na najsmutniejszego i najbardziej pechowego człowieka świata. |
06 maja 1985 powinienem sprostować wcześniej — nie pracuję w kancelarii, nic mi nie wiadomo o bieżących sprawach. Jak mocno zależy Ci na tym pierścionku? Nie przejmuj się pismem, porozmawiam z Benem, jeśli życzysz sobie zatrzymać pamiątkę po narzeczonym. [ukryjedycje] Ostatnio zmieniony przez Sebastian Verity dnia Sob Maj 04, 2024 5:05 pm, w całości zmieniany 1 raz |
10 maja, 1985 Jeśli ćwiczenie dykcji wpisują się w zakres Pani zainteresowań, na trzecie mam Harry. Posiadaną przez siebie wiedzę w dziedzinie magii iluzji określiłbym na zaawansowanie znikomą — poza kilkoma podstawowymi zaklęciami i rytuałami, w zanadrzu posiadam kserokopiarkę, której funkcjonalność z chęcią przetestuję na Pani materiałach. Na tym etapie preferowałbym skupienie się na czarach, choć nie wykluczam zmiany w zamyśle; zbyt wiele zależy od trybu potencjalnej współpracy. Stawka zawsze podlega negocjacji — w dół. Załączam grafik dni oraz godzin, w które mogłyby odbywać się zajęcia; gdyby odpowiadały Pani możliwościom czasowym, proszę o wiadomość zwrotną z wybranym terminem pierwszego spotkania. do listu dołączono papeterię wraz z proponowanymi terminami |
7.05.1985 po pierwsze to Sierra działa mi na nerwy, a po drugie to widzę, że wzięłaś sobie moje słowa o treningu do serca... O której mam być pod twoim mieszkaniem? Chętnie Cię poturbuje, jak w ten piękny, styczniowy dzień... Wiesz, że miałam wtedy urodziny? Był to najlepszy tegoroczny prezent z tej okazji... Blair |
11 — V — 1985 Dobrze wiesz, że ja wiem, że Ty wiesz, że wiem, że nie to miałem na myśli — możesz wierzyć (lub nie), ale znam się co nieco na temacie bliskich przyjaźni i uczuć, które wykraczają poza ramy jednego i nadchodzą na obraz drugiego, więc zamiast insynuować podobne okropne, raniące, smutne, bolesne, przezywające na wskroś zarzuty, mogłabyś powiedzieć: Percy, dziękuję, ale masz brzydkiego kuzyna i mi się po prostu nie podoba. Furkas to przemiły koleżka, powinno się udać — nie martw się konsekrowanym przedmiotem, wymyślę dla Ciebie coś specjalnego, będzie pani zadowolona. Jeśli w napiętym grafiku znajdziesz dla mnie popołudnie, przyjdę z demonem, zupą (może poproszę Winnie, żeby coś przygotowała) i dwoma podręcznikami na temat zatrzaskiwania, chociaż nie będę kłamać — szybko przejdziemy do teorii. Podaj datę i przypomnij mi adres, Orestes położył gdzieś notatnik z tajnymi danymi nietajnych znajomych i nie umiem go znaleźć. Notatnika, w sensie; Ores jest w antykwariacie. P.S. Znam zaklęcie na przepychanie rur. Może się albo bardzo dobrze udać, albo nie będziesz mieć kanalizacji. Zainteresowana? P.S. 2 A nie chcesz, żebym zaklął Vepara? W kwietniu rozmawialiśmy o tarczach; działa jak wyjątkowo skuteczny mur na wszystkie ataki, niestety to typ psotnika i nie wróci do przedmiotu po wypuszczeniu. Mam gdzieś olej jarzębinowy, nie musisz się kłopotać z dosyłaniem. PS. 3 Znalazłem notatnik, ale nie ma w nim Twojego adresu. Dziwne! |
10 — V — 1985 Byłem w połowie pytania dlaczego chodzisz na spacery bez psa?, ale doczytałem resztę — przesłuchanie odwleczono w czasie. Uważaj na parapecie, ostatnio spadła mi z niego szklanka (w porządku; rzuciłem nią w szopa, ale na swoje usprawiedliwienie dodam, że była piąta nad ranem, a Ty dopiero zasnęłaś). Gdybyś nie miała pewności — koneserzy panienek z okienek to grupa o wysokich wymaganiach, więc naprawdę wyglądałaś ładnie. Tak się składa, że zjadłem śniadanie (pół papierosa) i nawodniłem organizm (ktoś zostawił sok w lodówce; zepsuł się — moje empiryczne odkrycie sezonu). Mieszkanie sprawia wrażenie pustego, Daj mi trzy dni; to zbyt cenny ładunek, żeby przekazywać go pośrednikom. |
10 — V — 1985 Jeśli pies zrobił cokolwiek, przez co odniosłaś podobne wrażenie, to wina intonacji szczekania. Wiesz, co byłoby zabawne? Gdybym odkupił szklankę w szopy; dla Twojej wiadomości — właśnie odkładam długopis i dzwonię do Orestesa, ale najpierw— Suszysz pranie, Vandenberg? Po tym piątym piętrze powinno wyschnąć. Aktualizacja: antykwariat nie ma szklanek z szopami. Zaproponowano mi kubek w żuki, po czym ktoś (Percy) w tle zaczął krzyczeć, że nie jest na sprzedaż. Będę szukać dalej albo przebiję kupca żuków, zobaczymy. Nigdy nie zamierzam żałować marszczenia brwi, szczególnie kiedy są odpowiedzią na spontanicznie czerniejące opuszki. (Picia mojego naparu też odmawiasz; Nie widzę sensu w rozpakowywaniu; może niedługo wezmę z Ciebie przykład i zmienię adres? W Hellridge sporo miejsc wymaga całodobowego nadzoru Gwardii, chociaż jedno w szczególności. Jestem prawie pewien, że nie ma tam drzwi, które mnie prześladują — P.S. dziś spałem w wannie. Udzielam Twojej książce bezterminowego azylu, ale to oburzające, że nie uważasz Historii broni palnej w Prusach Zachodnich (wiedziałaś, że kiedyś był taki kraj?) za prawdziwą literaturę. Te emocje, te wybuchy, Vandenberg. Za późno; Orestes postawił ją pomiędzy Dwunastoma Pracami Wariacyjnej i Dlaczego Odpychanie Lubi Przyciąganie. Wydawało mi się, że sprytnie przemilczałem kwestię zapłaty; połowa z propozycji zakładała uniwersalną walutę — i nie była nią magia. Jeśli naprawdę chcesz rzucać rytuały w moim mieszkaniu, (To będzie sprawna rewizja, Vandenberg). Będzie mu wygodnie nie dlatego, że zamieszka w muszelce; to zasługa miejsca, w którym muszelka zawiśnie. Tylko, jeśli znajdę szklankę w szopy; poza tym — tak. |
11 — V — 1985 A więc mówisz, że to Twoje myśli tak hau—asują? (Ani słowa; w mojej głowie brzmiało lepiej). Odnalezienie szklanki w szopy będzie wymagać wyprawy do Bostonu, ale to poświęcenie, na które jestem gotowy; może odwiedzę ten zaułek — sprawdzę, czy miesiąc po naszej wizycie nadal zachowuje wspomnienia. Przejrzałaś mnie, Vandenberg; wszystko, co robię, robię dla czerpania satysfakcji z Twojej niedoli. Przy okazji uczę się nowych wyrazów twarzy; najbardziej lubię ten, kiedy zauważasz, że nie jesteś nawet w połowie filiżanki (bo wcale nie dolewam wrzątku, kiedy nie patrzysz). Odpisuję po północy i próbuję rozczytać przekreślone zeznania; jeśli zjadłaś kanapkę z jakimkolwiek francuskim serem, nigdy więcej do mnie nie pisz. Polubiłem ostatnio Cripple Rock; mam tam kilku znajomych, którzy sobie chwalą, chociaż w ich przypadku to kwestia pokoleniowa. Poza tym to czysto egoistyczna pobudka (podobno jestem egoistą, więc wszystko się zgadza) — potrzebuję więcej miejsca na rytuały terenowe i ćwiczenie zaklęć ofensywnych; mieszkanie na Staromiejskiej z trudem znosi diruptio. Może kolejnym razem wypróbuję je na Twojej wannie, żeby nie mieć wyboru i spać obok w łóżku? Percy to częsty gość pod tym adresem; kiedyś odpalił fajerwerki na klatce schodowej — ostatnio próbował złamać ten cholerny rytuał, wcześniej plotąc coś o dyfuzjach w sieciach krystalicznych. Czasem mam wrażenie, że zmyśla słowa na bieżąco, żeby przekonać się, w ile z nich uwierzymy (i dlaczego we wszystkie). Tak, pani Vandenberg; bezwstydnie i otwarcie. (Całe szczęście) Ze szklanką w szopy i konsekrowanym przedmiotem; powinienem sprawdzić, czy zawieszka ma godne warunki mieszkaniowe. Wiesz, co pomogłoby na wyciszenie? Filiżanka mojego naparu. |
10 maja, 1985 Osobiście od ponad dwóch dekad nie wpisuję się w kategorię dziecięcą, ale posiadam dwójkę latorośli — jeśli grafik ich zajęć pozaprzedszkolnych pozwoli, będziemy mogli wrócić do tematu. Na pierwsze zajęcia sugeruję teren tyleż neutralny, co stworzony dokładnie w tym celu — miała Pani przyjemność odwiedzić Ośrodek Szkolenia Obronnego w Deadberry? Dokonam rezerwacji sali prelekcyjnej na godzinę 12:20. |
07 maja 1985 nie wahaj się pytać, jeśli są kwestie, które zaprzątają Twoją głowę. Nie nadrobimy tych wszystkich lat w miesiąc, ale nic nie stoi na przeszkodzie, byśmy spróbowali dowiedzieć się o sobie więcej. Tak jak mówiłem wcześniej, bardzo chciałbym Cię poznać, jeśli tylko dasz mi na to szansę. Ben jedynie reprezentuje klienta, nie sądzę, by dochodził do tego jakikolwiek aspekt personalny. Kwestią do rozważenia jest to, czy rodzina Twojego zmarłego narzeczonego rzeczywiście pragnie odzyskać pierścionek, czy raczej szuka pretekstu, aby narobić Ci kłopotów. Jeśli zdecydujesz się oddać pierścionek, najlepiej zrób to osobiście w obecności świadka (pójdę z Tobą, jeśli sobie życzysz) i zażądaj poświadczenia na piśmie, że potwierdzają odebranie daru warunkowego w nienaruszonym stanie. Nie musisz się tłumaczyć, rozumiem Twoją nieufność. To moja odpowiedzialność jako rodzica, aby stworzyć warunki, w których poczujesz się wystarczająco komfortowo, by to zaufanie zbudować. Odpowiadając na Twoje pytanie - nie, nie jestem prawnikiem. Poświęciłem swoje życie Kościołowi. Daj proszę znać, co zamierzasz w sprawie pierścionka i jak mogę pomóc. |
07 maja 1985 nie, nikt z najbliższej rodziny nie cierpi na choroby genetyczne, bądź spokojna. Oczywiście, masz jakieś konkretne miejsce na myśli? Ben to mój kuzyn Niewykluczone, nazwisko zobowiązuje. Od zawsze otaczali mnie prawnicy, od pewnych rzeczy nie da się uciec. Nawykłem do nazywania rzeczy po imieniu. Z tego względu mogę się czasem zapomnieć, ale postaram się ograniczyć nawiązania do koligacji |
07 maja 1985 wykonuję swoją pracę od ponad dwóch dekad i wciąż udało mi się dożyć starości. Możesz być pewna, że geny masz całkiem nienaganne. Skontaktuję się z Benem. Jest szansa, że odpuszczą na dobre, jeśli kancelaria Veritych wycofa się ze współpracy. Jeśli nie, pomogę z formalnościami przy zwrocie pierścionka. Dowiedziałem się pod koniec kwietnia. Nie do końca rozumiem, co masz na myśli. Powinienem się buntować przeciwko niezaprzeczalnym faktom? Jedyne co wzbudza we mnie złość, to powracająca świadomość tego, co zrobiła Shirley. Gdybym wiedział wcześniej, wszystko wyglądałoby inaczej. Będę. Do zobaczenia, Lyra. |
11 — V — 1985 Dobrze wiesz, że ja wiem, że musiałaś — tak, jak wiesz, że ja też musiałem. Dużo w nas ostatnio przymusu i mało szaleństwa, powinniśmy zrobić coś nietypowego — skoro już mam pewność, że Ores nie ogląda Cię bez warstwy wierzchniej ubrań, mogę być przyczyną Twojego siniaka. Albo ukąszenia węża, znam super zaklęcie. Albo tatuażu. Czy jeśli powiem: będzie wybuchowo ekstra to poczujesz się lepiej? I tak zamierzałem poćwiczyć konsekrację; teraz mam powód, żeby naprawdę do tego przysiąść. Gratuluję roli, nic nie mówiłaś, ale zostaje Ci wybaczone — kiedy premiera, po ile bilety, mogę mieć kolorowy krawat czy na wieki zostanę wykluczony z istnienia w teatralnych gmachach? Żebym ja Ci nie zaprojekcjonował (zaprojektował? Zapropojekcjował?) rytuału, przez który zawartość szafki nocnej sama zacznie biegać po mieszkaniu! Objectum Vivificare, słyszałaś kiedyś? Boston brzmi świetnie, o ile będziemy mogli zostać na kilka drinków! Odłożyłem trochę dolców, możemy wynająć obskurny pokój, w którym po klubie prześpimy się godzinę, zanim trzeba będzie wracać. P.S. Przyjdę przepchać Twoją rurę. P.S. 2 I przyniosę swojego demona. PS. 3 A na końcu zapiszę Twój adres; na wypadek kolejnej potrzeby przepychania. |
