Sterta listówSierry Ignacio

04.05.85Mała,
co za wspaniała wiadomość. Gdy otrzymałem twój list, byłem poza domem. Nie mogę przestać myśleć o twoim uśmiechu i ciemnym spojrzeniu znad krawędzi fotela. Pierwsze uderzenie serca, jakie czuję, potwierdza kolejne, a poczucie okropieństwa przebywania w innym miejscu niż ty, rozdziera duszę. Feeria barw blaknie bez ciebie, ale ta rozłąka jest konieczna ze względu na twoje dobro. Umrzeć bym musiał gdybym dowiedział się, że coś ci się stało. Będąc w zgodzie ze snem pragnę pisać do ciebie nadrabiając stratę czasu, której zostałaś ofiarą; stałaś się moim szaleństwem, przez które nie policzę już żadnej zorzy, a tęsknota aż boli na myśl, o twojej delikatnej dłoni. Dobra noc pozwala mi pisać do ciebie aż do rana i piszę wierząc, że starczy mi jeszcze liter i znaków, bo kończę się w twoich ochach. Mam nadzieję, że zacznę się w twoim śnie. Wydaje mi się, że słyszę gdzieś odległe echo, ale jest ono ciszą, w której kończy się twoje spojrzenie.
Mam nadzieję, że czujesz się dobrze, nie masz żadnych alergii i wypoczywasz?  Być może powinniśmy się wybrać niebawem na spacer.

4.05Panno Ignacio,

Doszły mnie słuchy, że masz jakieś pojęcie o sztuce warzenia eliksirów.
Podobno chcesz nieco zarobić, przygotuj zatem Kwaśny Wywar.
Jeśli będę zadowolona, nie będzie to mój ostatni list.

Nostradamus